Ik heb wel eens dagen dat in mijn werk het hele leven in één dag voorbij komt.
Dan ga ik van verloskundig samenwerkingsverband naar geriatrisch netwerk en van een paramedisch kindteam in oprichting (de link naar Kinderrevalidatie Friesland is dan snel gelegd) naar een groep (volwassen) huisartsen die samen iets nieuws willen.
Soms zelfs op dezelfde locatie, als we te gast zijn bij Nij Smellinghe in Drachten.
Ik ervaar dit als een privilege; met dank dat jullie als zorgprofessionals me binnen laten in jullie domein.
En nu gemeenten steeds meer op zoek zijn naar afstemming met eerstelijns zorgverleners mag ik ook tussen twee domeinen actief zijn.
Voordeel daarbij is dat we al sinds de oprichting van de ROS 10 jaar geleden contacten onderhouden met veel gemeentelijke beleidsmensen, dat maakt het verbinden een stuk eenvoudiger.
We weten dus al waar de eerste valkuilen liggen als je twee werelden bij elkaar brengt. Zo kan de term ‘eerste lijn’ voor de één iets heel anders betekenen dan voor de ander.
Nieuwsgierig zijn naar die ander is daarom een grote deugd.
Soms dringt symboliek zich aan je op: je zou kunnen zeggen dat we als ROS bezig zijn met een steeds groter wordend breiwerk, waarin hier een stukje afgehaald wordt om elders een stukje bij te breien, maar waarvan het totale patroon steeds duidelijker wordt.
Nou was ik erg slecht in handwerken, gelukkig gaat mensen aan elkaar knopen me beter af…
Marja Kuik
Regioadviseur ROS Friesland
Ga terug naar nieuwsoverzicht